1 . Nad cichą, błękitną wodą, niebo błękitne i ciche. 
Zaszumiało zielono, młodo, , powiał niebem zielony wicher! 

Zaszumiało błękitną pogodą , promieniami złocone powietrze, 
w tę dalekość – zielono, młodo – , powiej, serce, powiej, mój wietrze! 

REF: Gdzieżeś, szalony, zielony, nad jakimi wiejesz polami? – 
jeszcze w rosach kaliny i klony, , jeszcze oczy zalane łzami. 

2 . Zaszumiało błękitną pogodą , promieniami złocone powietrze, 
w tę dalekość – zielono, młodo – powiej, serce, powiej, mój wietrze! 

Powiej szumem szalonym, zielonym, spłyń radości złocistą ulewą! 
Zielonym kalinom i klonom, tobie i sobie śpiewam.